Όσο απομακρυνόμαστε από την περίοδο που μεσουρανούσαν οι Queen, πολλοί μιλούν υποτιμητικά για τον ”τυχερό” Bryan May.
Έναν μέτριο τεχνικά – σε σχέση με τους υπόλοιπους θρύλους – κιθαρίστα που είχε την τύχη να βρεθεί δίπλα στο αστείρευτο ταλέντο του Freddie Mercury !!
Αφου αποδεχθούμε ότι είναι αληθές ότι ειπωθεί για την καλοτυχία του, αρκεί να παρατηρήσουμε από απόσταση το συνεχώς μεταβαλλόμενο στυλ του κιθαρίστα Bryan May στα ’70s για να αντιληφθούμε την αδιαμφισβήτητη αξία του !!
Στο ”Keep yourself alive May” το πρώτο κομμάτι της τεράστιας δισκογραφίας τους, εξαπολύει ‘αιχμηρά’ riff επηρεασμένα σε μεγάλο βαθμό από το πάιξιμο του Pete Townsend (The Who)!!
Στο ”White Queen” από το Queen ΙΙ εισάγει folk περάσματα (το σιτάρ που ακούγεται ειναι μια παλιά Hairfred ακουστική κιθάρα που κατείχε στην συλλογή του) και πιο δαιδαλώδη σόλο, ενώ από το άλμπουμ ‘Sheer Heart Attack’ και μετά η παρουσία του στον πομπώδη ήχο των Queen περιορίζεται ή καλύτερα καλύπτει πλέον τις ανάγκες των εκάστοτε συνθέσεων !!
Άλλωστε κανείς δεν μπορεί να φανταστεί το ‘Bohemian Rhapsody’ χωρίς το σύντομο σόλο στα μέσα της σύνθεσης ή το ξέσπασμα στο τέλος της !!
Εν κατακλείδι θα πούμε ότι ο Bryan May υπήρξε ένας εξαιρετικά προσαρμοστικός κιθαρίστας, που γνώριζε πως να ΜΗΝ καταστρέφει τις ιδέες των υπολοίπων, ενώ διαχρονικά κατάφερνε να διατηρεί τον ”πριμαριστό” του ήχο ενδιαφέροντα (και εξίσου εμπορικό) !!!
Αthanasios Karatzias
