Εκείνο το καλοκαίρι ηχογράφησαν το EP “Whitecoats” με τους οικολογικούς στίχους και μυστικιστική ατμόσφαιρα. Ένα ενδιαφέρον για το μυστικισμό και την πνευματικότητα είχε γίνει όλο και πιο εμφανές στους στίχους του Justin (αν και αυτό δεν ήταν έκπληξη για όσους γνώριζαν τις ρίζες της οικογένειάς του Quaker).
Το ίδιο καλοκαίρι, οι Red Sky Coven γεννήθηκε από μια ομάδα φίλων που μοιράστηκαν αυτά τα ενδιαφέροντα και τις ιδέες. Περιλάμβανε τον Justin, τη Joolz, τον τραγουδιστή-τραγουδοποιό και τον αφηγητή Rev Hammer και τον μουσικό Brett Selby. Μαζί, οι τέσσερις αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια παράσταση βάσει αυτής της φιλίας, μια μοναδική παράσταση που συνεχίζει να περιοδεύει περιστασιακά.
Το 1987 είδαν επίσης πολλές ακόμα συναυλίες οι NMA, όπως το Reading Festival, μια συναυλία με τον David Bowie μπροστά από το Reichstag στο Βερολίνο και μια παράσταση στο Bizarre Φεστιβάλ στο Lorelei της Γερμανίας.
Σε λίγο καιρό, το συγκρότημα προσέθεσε τον φίλο τους Ricky Warwick ως δεύτερο κιθαρίστα και τον Mark Feltham, τον θρυλικό παίκτη της φυσαρμόνικας στο “The Ghost Of Cain” και “Hex”. Στο τέλος του έτους και στις αρχές του 1988, επέστρεψαν στο Sawmills για δύο ακόμη εμπνευσμένες συνεδρίες γραφής, οι οποίες έθεσαν τα θεμέλια για το “Thunder and Consolation”.
Οι επόμενοι μήνες, ωστόσο, ήταν πολύ πιο δύσκολοι, ενώ οι NMA επέλεξαν έναν παραγωγό, έναν άλλο θρύλο μουσικής – τον Tom Dowd – και ξεκίνησαν να ηχογραφούν το άλμπουμ. Ήταν μια μακρά διαδικασία και οι σχέσεις μεταξύ των μελών της μπάντας έγιναν ολοένα και πιο τεταμένες, διατηρούμενες πραγματικά από τη γνώση ότι έκαναν κάτι πραγματικά ξεχωριστό.
Το “Thunder and Consolation” κυκλοφόρησε τελικά στις αρχές του 1989, επιτυγχάνοντας μια τέλεια ισορροπία μεταξύ των γοητειών του συγκροτήματος με ροκ, λαϊκή και ψυχική μουσική και το στιχουργικό ενδιαφέρον του Justin για την πνευματικότητα, την πολιτική και τις οικογενειακές σχέσεις. Το άλμπουμ έφερε κριτικούς επαίνους και νέα επίπεδα εμπορικής επιτυχίας και το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, ενώ ο Ed Alleyne Johnson έπαιζε ηλεκτρικό βιολί και πληκτρολόγια και ο Chris Mclaughlin κιθάρα. Ωστόσο, παρά την επιτυχία, οι σχέσεις στην καρδιά του συγκροτήματος δεν είχαν επιδιορθωθεί πραγματικά και ακόμη και μετά τον Jason Harris που έφυγε εκείνο το καλοκαίρι, το στρες παρέμεινε.
Μέχρι το φθινόπωρο, ο Justin και ο Robert επέστρεψαν στο Sawmills δουλεύοντας για ένα άλλο άλμπουμ και, τη νέα χρονιά, ενώθηκαν από έναν νέο (και ακόμα τρέχοντα) μπασίστα, τον Nelson, και ένα νέο δεύτερο κιθαρίστα, τον Adrian Portas από το Σέφιλντ.
Οι νέοι μουσικοί έφεραν μια ισχυρότερη ατμόσφαιρα στο συγκρότημα ενώ, στο στούντιο, ο Justin και ο Robert συνέχισαν να εξερευνούν διαφορετικές μουσικές ιδέες. Εν μέρει αυτοπαραγωγή, το “Impurity” ολοκληρώθηκε και μιξαρίστηκε από τον Pat Collier το καλοκαίρι του 1990. Το άλμπουμ ήταν πιο εκλεκτικό από το “Thunder” αλλά συνέχισε να κερδίζει νέους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο
Η περιοδεία που ακολούθησε την κυκλοφορία της διήρκεσε το μεγαλύτερο μέρος ενός έτους, με αποκορύφωμα ένα φεστιβάλ στη Γερμανία με τους David Bowie, Midnight Oil, The Pixies και NMA.
Panos Partheniou
